De 12 beste en slechtste manieren om nieuw werk te vinden

Het ‘Is dit het nou?’-gevoel waar zoveel mensen tegenaan lopen heeft soms betrekking op je liefdesleven, soms op vriendschappen, soms op kinderen en soms op wonen. Maar in het overgrote gedeelte van de gevallen gaat ‘Is dit het nou?’ over je werk. Als de pijn maar groot genoeg wordt, dan gaan mensen op enig moment op zoek gaat naar een nieuwe baan. Helaas zijn de eerste twee dingen die je waarschijnlijk doet om nieuw werk te vinden de aller-, aller-, allerslechtste manieren om aan een nieuwe baan te komen. 

Daarom deel ik hier de 12 beste en slechtste manieren om een nieuwe baan te vinden. Ik heb ze geleend van Richard N. Bolles’ bestseller What Color Is Your Parachute?. Deze Amerikaanse carrièregoeroe zit al jaren in het vak en weet precies wat ervoor nodig is om zo snel mogelijk je droombaan te vinden. Ik heb zijn boek weer eens gelezen en het was weer een feest om zijn nieuwste inzichten te lezen. Hier alvast de top 12 beste en slechtste manieren om nieuw werk te vinden. Doe er direct je voordeel mee en koop vooral zijn boek als je meer wilt weten.

Bolles duidt per methode de kans die je uit statistisch onderzoek blijkt te hebben dat je met het toepassen van enkel die methode een baan zoekt. Achter elk kopje hieronder zie je dan ook het slagingspercentage van die methode. Het begint bij 4% wat wil zeggen dat van 100 mensen die enkel die methode gebruiken om werk te zoeken slechts vier er zullen slagen. Daarna loopt het percentage op tot nummer 12 die het beste werkt en een slagingspercentage van 86% heeft.

1) Vacatures zoeken op internet (4%)

Verrassend? Voor mij wel toen ik dit jaren geleden voor het eerst las. Het is echter heel logisch als je erover nadenkt. Het online zetten van een vacature is voor veel werkgevers een last resort om een nieuwe werknemer te zoeken. De kans dat de baan die jij zoekt dus online verschijnt is vrij klein. Tegelijkertijd is dit ironisch genoeg de meest gebruikte vorm van werk zoeken door veel mensen waardoor je slagingskans automatisch heel klein is vanwege de enorme concurrentie. (Als je een baan zoekt in de IT, techniek, computers, financiën of zorg dan zit het percentage iets dichter bij de 10%, maar voor alle andere 12.741 bestaande job titles blijft hij steken op 4%.)

2) Je CV online zetten of opsturen naar werkgevers (7%)

Het eerste wat mensen gaan doen als ze een nieuwe baan willen is hun CV pimpen. Dat is op zich prima, maar met welk doel doe je het? Als je het ergens online wilt gooien, besef je dan dat je maar 7% kans hebt dat dit wat oplevert. Hetzelfde percentage geldt voor je CV (eventueel met sollicitatiebrief) als open sollicitatie opsturen naar werkgevers. Het meeste werk dat mensen dus verzetten en waar ze veel energie op weglekken, namelijk CV’s pimpen en brieven schrijven, geeft maar een heel kleine kans op succes.

3) Reageren op advertenties uit lokale nieuwsbladen (5% – 24%)

Dit is vermoedelijk niet een techniek die veel hoogopgeleide Quarterlifers zullen gebruiken, maar voor de volledigheid zet ik hem er toch bij. Het verschil in de percentages zit hem vooral in de hoogte van het salaris dat men zoekt. Als je een goedbetaalde gaan zoekt zit hij op 5% en als je voor minder wilt settelen gaat hij naar 24%. Deze techniek wordt dus pas interessant als je plaatselijk een ongeschoold baantje zoekt (misschien omdat je tijdelijk eens wat anders wilt), maar het kan nog steeds niet tippen aan wat er nog komt.

4) Inschakelen van head hunters en bemiddelingsbureaus (5% – 28%)

Het verschil in de percentages zit hem vooral in hoe competent de organisatie is die je helpt. Het varieert enorm van extreem competente bemiddelaars tot regelrechte oplichters, waarbij die eerste categorie dus 4 keer zo effectief is als alleen je CV ergens posten.

5) Reageren op advertenties in vakbladen (7 %)

Doordat je je op jouw werkgebied focust is de kans iets groter dan bij advertenties in algemene bladen (zie punt 3).

6) ‘Job Clubs’ (10%)

Bolles beschrijft hoe er in de Verenigde Staten een lange tijd Job Clubs waren waarbij je elke dag met een groep mensen op zoek ging naar een baan tot je die gevonden had. Je was dan echt met elkaar bezig van 9 tot 5 en gaf elkaar feedback op hoe je het deed en keek ook uit naar mogelijkheden voor anderen. De slagingskans daarvan zat rond de 70%. Volgens die intensieve methode werken Job Clubs echter niet meer en wat ervan over is gebleven (één keer per week een paar uur bij elkaar) is met slechts 10% slagingskans lang niet zo effectief.

7) Via overheidsorganisaties (14%)

Ik weet niet of het Amerikaanse slagingspercentage zomaar te vertalen is naar Nederland, maar als dat zo zou zijn dan komt de slagingskans van het vinden van een baan via een organisatie zoals het UWV uit op 14%. Daarbij kun je je afvragen of je, met het verplichtende karakter dat werk zoeken via het UWV heeft, een baan gaat vinden waar je gelukkig van wordt.

8) Naar een plek gaan waar werkgevers arbeidskrachten oppikken (22%)

Ik weet niet of dit überhaupt gebeurt in Nederland en ik denk dat het al helemaal niet bestaat voor hoogopgeleide mensen, maar het is goed om te zien dat je hiermee meer dan vijf keer zoveel slagingskans zou hebben dan met vacatures zoeken op internet…

9) Je netwerk vragen naar mogelijke kansen (33%)

Het begint hier eindelijk een beetje ergens op te lijken. Je hebt bijna vijf keer zoveel kans met deze methode dan als je alleen je CV overal uploadt en rondstuurt. Vraag familie, vrienden en je netwerk (bijvoorbeeld op LinkedIn) of ze ergens kansen zien voor iemand met jouw talenten en achtergrond.

10) In levenden lijve aankloppen bij werkgevers (47%)

Dit werkt het beste bij kleinere werkgevers (tot max. 50 werknemers) en heeft dan een groot slagingspercentage. Iemand in het echt zien, spreken en de hand schudden zegt een werkgever zoveel meer dan een brief, CV of online reactie. Het kan trouwens zeker ook bij grotere bedrijven. Het maakt indruk als je gewoon bij HR binnenstapt met een goed verhaal over wat jij het bedrijf te bieden hebt.

11) De Telefoongids gebruiken (65%)

Vroeger was dit de Gouden Gids, maar die is opgegaan in de Telefoongids. Het voordeel is dat je zowel op industrie als op locatie kunt zoeken. Je komt zo op ontelbare nieuwe (kleine) bedrijven die je niet kende en waar je contact mee op kunt nemen (telefonisch of fysiek zoals in het punt hierboven) en kunt horen of ze werk voor je hebben. Het voelt heel tegenstrijdig dat zoiets ouderwets als de Telefoongids beter werkt dan vacatures struinen op hippe internetsites. Natuurlijk hangt het ook erg af van je opleidingsniveau en branche, maar over het geheel bezien heb je een meer dan negen keer zo grote kans met de telefoongids dan met vacatures op internet.

12) De Parachute-aanpak (86%)

De beste aanpak volgens Bolles is uiteraard de aanpak die hij in zijn eigen boek voorstelt. Maar hij heeft recht van spreken want uit onderzoek blijkt inderdaad dat zijn aanpak 50% tot 86% slagingskans heeft, afhankelijk van het onderzoek. Jaren geleden heb ik zijn aanpak ook gebruikt en met succes. Tegenwoordig werk ik op vergelijkbare manier in mijn coaching en trainingen. Het komt erop neer dat je eerst aan een flink stuk introspectie doet voordat je in het wilde weg gaat solliciteren. Je beantwoordt eerst eens vragen voor jezelf waar je wellicht nog nooit echt goed bij stilgestaan hebt. Denk aan vragen als…

• Wat zijn je belangrijkste persoonlijke waarden?
• Wat vind je fijne mensen om mee samen te werken?
• Wat zijn je passies en belangrijkste interessegebieden?
• Wat zijn je natuurlijke talenten en waardevolle aangeleerde vaardigheden?
• Aan welk hoger doel wil je bijdragen in de wereld?
• Voor welke bedrijven wil je mogelijk niet werken als je kijkt naar ethische vraagstukken?
• Hoeveel wil je nou echt verdienen als je je niet teveel laat leiden door hebzucht en ego?
• Hoeveel tijd wil je eigenlijk wekelijks besteden aan werk?

In mijn coaching en trainingen ga ik nog een stap verder. Daar pakken we ook zaken aan die je tegenhouden om het beste uit jezelf te halen. Daar komen vragen aan bod zoals…

• Welke beperkende overtuigingen over jezelf heb je die je tegenhouden om te geloven in je eigen talenten?
• Welke extern ingegeven plaatjes streef je (onbewust) na die je afhouden van het volgen van je diepste dromen?
• Welke blinde vlekken heb je die maken dat je je eigen passies niet helder hebt?
• Welke beperkende overtuigingen heb je over de wereld waardoor je over je passies denkt in termen van ‘Maar daar kun je toch niks mee…’?
• Welke mensen heb je om je heen die je tegenwerken om stappen vooruit te zetten of om in jezelf te geloven?
• Welke emotionele blokkades heb je die verlammen terwijl je weet dat je iets te veranderen hebt?

Bolles schrijft dus voor om met introspectie eerst eens wat informatie over jezelf te vinden voordat je vervolgstappen zet. Wat ik daar nog naast zet is om transformatie in jezelf door te gaan om niet alleen je purpose in het leven te vinden maar om hem ook nog eens te gaan leven. We houden onszelf namelijk vaak zoveel kleiner dan we eigenlijk zijn. Als je die twee samenvoegt, informatie over jezelf en transformatie in jezelf, dan kan het slagingspercentage om je droombaan te vinden nog wel eens een stuk hoger liggen dan 86%. Het vraagt wat werk en investering in jezelf, maar dan heb je ook bijna gegarandeerd succes.

Wil je een eerste stap zetten in het vinden van je droombaan? Begin dan eens met achterhalen wat je passies eigenlijk zijn. Gebruik daar de onderstaande vragenlijst “Prikkel je Passies” bij door hem gratis te downloaden.

Schrijf je hier in en ontvang de prikkel je passies vragenlijst!

Graag hoor ik van je in de comments:

Hoe dacht jij dat je het best nieuw werk kon zoeken en hoe denk je daar nu over?