4 Typen mensen

Gisteren kwam ik onderstaande strip tegen.

Het zette mij weer even met beide benen op de grond. Ik ben de linker kolom, het type Richard. Opgegroeid in een warm nest, altijd veel liefde gekregen, niks te makken gehad en kansen te over. Ook nu als mensen zeggen dat ze het knap vinden dat ik voor mezelf werk en mijn dromen probeer te realiseren, mag ik mezelf soms weer even herinneren dat het zo knap niet is. Ik voel een enorm (financieel) vangnet vanuit mijn familie en vrienden voor als mijn avontuur ergens along the way tot een halt zou komen. Niet dat ik op dat vangnet leun, maar ik weet wel dat hij er hangt en dat is een groot voorrecht en daarmee vermoedelijk een groot verschil met mensen die niet zo’n fall back scenario hebben.

De waarheid is dan ook hard. Minstens de helft van wat ik ‘presteer’ in mijn leven is domweg geluk. Het is mij bij mijn geboorte toegevallen. Toe-val dus. Tim Minchin zegt in zijn commencement speech het volgende over dit fenomeen (waar hij zich richt tot zojuist aan een universiteit afgestudeerde jonge mensen).

You are lucky to be here. You are incalculably lucky to be born and incredibly lucky to be brought up by a nice family that helped you to get educated and encouraged you to go to uni. Or if you’re born into a horrible family that’s unlucky and you have my sympathy, but you’re still lucky. Lucky that you happen to be made of the sort of DNA that went on to make the sort of brain which, when placed in a horrible childhood environment, would make decisions that meant you ending up eventually graduating uni. Well done you, for dragging yourself up by your shoelaces, but you were lucky. You didn’t create the bit of you that dragged you up. They’re not even your shoelaces.

Ik vond het een klein beetje over done en wellicht zelfs wat cynisch, maar de man heeft wel een punt. Don’t congratulate yourself too much. Te lang rondwaren in de ivoren toren doet je vergeten dat je erin zit. Goed om daar weer even bewust van te zijn. Toch zit er een valkuil in zowel de strip als het verhaal van Tim Minchin en dat is dat ik mezelf klein zou kunnen houden door het besef dat zo’n groot gedeelte van succes in het leven gebaseerd is op mazzel of pech.

Oh ja, ik was zo’n Richard bij mijn geboorte en ik wil vooral niet zo’n arrogante zak hooi worden die dingen claimt te hebben gerealiseerd in zijn leven terwijl alles hem mee zat. Blank, hoog opgeleid, liefdevolle onbezorgde jeugd gehad, dubbele achternaam, amper tegenslagen gekend. Wie ben ik nou helemaal om mensen te inspireren om het beste uit hun leven te halen? Laat ik maar normaal doen.

Dit is zeker niet de expliciete boodschap van beide bronnen, maar het is wel een mogelijke onbedoelde bijwerking. Dit zie ik ook in coaching van leeftijdsgenoten. Mooie dromen voor het eigen leven, idealen om de wereld te verbeteren, drive om echt wat van de beperkte tijd hier op aarde te maken. Maar bij velen hangt er ook de ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’ vibe. “Ik heb zo’n gespreid bedje gehad in mijn leven. Wie ben ik nou om ergens voor te gaan staan?”

Dat is zonde. Want dat kan mensen kleiner houden dan ze in potentie zijn. Zelf denk ik dan vaak aan wat de Boeddha ooit gezegd zou hebben. Volgens hem zijn er 4 soorten mensen.

There are these four types of people to be found existing in the world. Which four? One in darkness who is headed for darkness, one in darkness who is headed for light, one in light who is headed for darkness, and one in light who is headed for light.

Het donker of licht waar iemand vandaan komt zegt iets over de leefomstandigheden waar hij of zij geboren werd. Jongetje Richard of meisje Paula dus. Het donker of licht waar iemand heen gaat zegt iets over hoe iemand zich gedraagt; in hoeverre iemand vanuit bepaalde principes leeft. Wangedrag (fysiek, emotioneel of mentaal) bestaat namelijk in goede en slechte milieus en hetzelfde geldt voor het leven van een moreel leven. Ook dat komt voort in beide milieus.

In het leven kun je geen invloed uitoefenen op waar je geboren wordt. Het heeft dus alleen maar zin om je bezig te houden met hoe je je gedraagt en wat in je deze wereld probeert neer te zetten. Houd je niet bezig met of je in het licht of donker geboren bent (wees je er wel bewust van), maar richt je aandacht op het lopen naar het licht. Probeer het beste van jezelf te geven, zodat je je medemens ook op de best mogelijke manier vooruit kunt helpen in dit leven. Ik richt me hierbij niet tot mensen die in het donker geboren zijn. Ik wil niet de arrogantie uitstralen dat ik zou weten hoe het is om in zulke leefomstandigheden geboren te worden. Ik richt me tot zij die in het licht geboren zijn (en vooral tot mezelf denk ik).

Als je het beste van jezelf aan de wereld wilt geven helpt het niet om jezelf klein te houden. Marianne Williamson zegt het het mooist in haar wereldberoemde gedicht dat Nelson Mandela ooit aanhaalde in een van zijn toespraken.

Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.

It is our light not our darkness that most frightens us.
We ask ourselves, who am I to be brilliant, gorgeous,
talented and fabulous?

Actually, who are you not to be?
You are a child of God.
Your playing small does not serve the world.

There’s nothing enlightened about shrinking so that other
people won’t feel insecure around you.

We were born to make manifest the glory of
God that is within us.

It’s not just in some of us; it’s in everyone.

And as we let our own light shine,
we unconsciously give other people
permission to do the same.

As we are liberated from our own fear,
Our presence automatically liberates others.

‘It is our light not our darkness that most frightens us.’ Misschien ben ik niet zo zeer bang om te falen als wel om te slagen in dit leven; om een succes te zijn. Dat hoeft dus niet. ‘Your playing small does not serve the world.’ Ik hoef mezelf niet klein te houden omdat ik in een ivoren toren of een warm nest geboren ben. Ik mag juist proberen zoveel mogelijk te bereiken en bij te dragen aan deze wereld. ‘And as we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same.’ Ik mag met veel lef, ambitie en levensenergie naar het licht proberen te bewegen. Dit leven vraagt de durf van mij om ergens voor te gaan staan en bij te dragen aan een mooiere wereld.

Als je met je nog meer je licht wil laten schijnen maar niet weet hoe, kom dan naar de Quarterlife Deep Dive en pak in één dag je belangrijkste uitdaging van dit moment aan. Kijk hier wie je onder meer voorgingen bij de QLDD en wat zij eraan hadden.

Ik ben benieuwd hoe jij dit ziet. Graag hoor ik van je in de comments:

Laat jij je licht zo fel mogelijk schijnen in je leven of houd je jezelf toch nog wat te klein soms?

Het is ongekend hoeveel meer exposure ik krijg door één enkele Facebook share. Heb je iets aan deze blog, doe dan graag wat voor me terug door te liken of sharen op de sociale media en laat anderen direct ook profiteren van de inzichten die voor jou waardevol zijn. Dank!