De liedjes maken het af! Hoewel ik liever geen 9 to 5 werk, is het liedje wel aanstekelijk. 😉
Ik merk dat ik mezelf qua mindset/motto herken in de fastlaner, maar dat mijn gedrag daar niet helemaal op aansluit. Ik ben freelancer, investeer mijn geld vooral in persoonlijke ontwikkeling (en verwacht dat dat mij ook business wise verder brengt) maar ik ben op dit moment niet bereid om een paar jaar extra hard te werken zodat ik daarna rustiger aan kan doen.
Een paar jaar geleden overleed iemand in mijn omgeving op 28-jarige leeftijd. Dat heeft me toen enorm aan het denken gezet – ik was altijd bezig met plannen maken voor de toekomst en daar offerde ik mijn dagelijkse geluk voor op. Nu sta ik er anders in: ik wil nu ook een leven leiden waar ik me goed bij voel en dat niet uitstellen. Voor mij betekent dat dat een verhouding van 5, 6 of 7 dagen per week keihard werken en alleen op de andere dagen vrijheid ervaren niet bij me past.
Om me heen zie ik het wel gebeuren: iemand met jonge kinderen heeft net een bedrijf overgenomen en werkt nu 7 dagen in de week keihard om dan straks de vruchten te plukken. En iemand anders werkt nu 6 dagen in de week om geld opzij te zetten en dan over een aantal jaren relaxter te kunnen leven. Ik heb daar wel veel bewondering voor, voor die mindset en dat je die offers kunt brengen, maar ik ben zelf niet bereid om dat te doen en denk eigenlijk ook niet dat het bij mijn waarden past.
Hey Rosaline, mooi dat je zo duidelijk voor jezelf hebt wat wel en niet bij jou past. Ik vind een paar jaar lang 7 dagen per week buffelen zonder vrije tijd om dan daarna nooit meer iets te hoeven doen ook wat te extreem. Volgens mij is het ook belangrijk om te genieten van de weg en dat vind ik persoonlijk moeilijk als ik alleen maar keihard bezig ben.
Wel helpt het fastlaner-denken me om te zien dat het ok is om soms offers te doen op de korte termijn om dat het op de lange termijn mooie dingen op kan leveren. Ik denk bijvoorbeeld aan de tijd die nodig was om mijn boeken te schrijven en ik direct in dat moment minder opbrengsten had uit mijn ondernemen. Dat zou later pas weer komen en vroeg even om hard werken en investeren om daar later de vruchten van te kunnen plukken.
2 Comments
De liedjes maken het af! Hoewel ik liever geen 9 to 5 werk, is het liedje wel aanstekelijk. 😉
Ik merk dat ik mezelf qua mindset/motto herken in de fastlaner, maar dat mijn gedrag daar niet helemaal op aansluit. Ik ben freelancer, investeer mijn geld vooral in persoonlijke ontwikkeling (en verwacht dat dat mij ook business wise verder brengt) maar ik ben op dit moment niet bereid om een paar jaar extra hard te werken zodat ik daarna rustiger aan kan doen.
Een paar jaar geleden overleed iemand in mijn omgeving op 28-jarige leeftijd. Dat heeft me toen enorm aan het denken gezet – ik was altijd bezig met plannen maken voor de toekomst en daar offerde ik mijn dagelijkse geluk voor op. Nu sta ik er anders in: ik wil nu ook een leven leiden waar ik me goed bij voel en dat niet uitstellen. Voor mij betekent dat dat een verhouding van 5, 6 of 7 dagen per week keihard werken en alleen op de andere dagen vrijheid ervaren niet bij me past.
Om me heen zie ik het wel gebeuren: iemand met jonge kinderen heeft net een bedrijf overgenomen en werkt nu 7 dagen in de week keihard om dan straks de vruchten te plukken. En iemand anders werkt nu 6 dagen in de week om geld opzij te zetten en dan over een aantal jaren relaxter te kunnen leven. Ik heb daar wel veel bewondering voor, voor die mindset en dat je die offers kunt brengen, maar ik ben zelf niet bereid om dat te doen en denk eigenlijk ook niet dat het bij mijn waarden past.
Hey Rosaline, mooi dat je zo duidelijk voor jezelf hebt wat wel en niet bij jou past. Ik vind een paar jaar lang 7 dagen per week buffelen zonder vrije tijd om dan daarna nooit meer iets te hoeven doen ook wat te extreem. Volgens mij is het ook belangrijk om te genieten van de weg en dat vind ik persoonlijk moeilijk als ik alleen maar keihard bezig ben.
Wel helpt het fastlaner-denken me om te zien dat het ok is om soms offers te doen op de korte termijn om dat het op de lange termijn mooie dingen op kan leveren. Ik denk bijvoorbeeld aan de tijd die nodig was om mijn boeken te schrijven en ik direct in dat moment minder opbrengsten had uit mijn ondernemen. Dat zou later pas weer komen en vroeg even om hard werken en investeren om daar later de vruchten van te kunnen plukken.