Ik merkte een tijdje geleden dat ik deze overtuiging heb (waarschijnlijk doordat ik van dichtbij heb gezien hoe hard mijn ouders werkten om geld te verdienen en de offers die ze daarvoor moesten brengen op andere gebieden in hun leven). Tegelijkertijd maakte ik me veel zorgen over geld. Voor mij hielp het om een doel te stellen: het opbouwen van een buffer van een bepaald bedrag waarmee ik onverwachte rekeningen kan betalen. Hierdoor werkte ik naar iets positiefs toe. Iedere keer dat ik geld overmaakte naar de bufferrekening en dat bedrag zag groeien, voelde ik me goed (dat heb ik waarschijnlijk te danken aan allerlei fijne stofjes in m’n hersenen) en hoefde ik me minder zorgen te maken of ik de tandartsrekening wel zou kunnen betalen. Zo kreeg ik een wat positiever beeld van wat geld voor je kan doen en hoe het kan bijdragen aan je geluk (in mijn geval meer rust en minder stress).
Voor mij was dat op dat moment beter behapbaar dan een ambitieus inkomensdoel stellen, maar ik ga deze oefening wel gebruiken om een inkomensdoel te stellen voor komend jaar.
Ah wat een mooi tussenstap qua doel voor mensen die een inkomensdoel nog een brug te ver vinden! Ik herken namelijk ook dat ik me veel fijner voel over geld sinds ik wat potjes heb opgebouwd als noodfonds of vangnet. Door dat als eerste te gaan doen kun je inderdaad net als jij hebt meegemaakt een wat positiever beeld opbouwen over de waarde van het hebben van voldoende geld omdat het je rust geeft en stress wegneemt. Het inkomensdoel is dan een mooie tweede stap. Dank voor de toevoeging!
2 Comments
Ik merkte een tijdje geleden dat ik deze overtuiging heb (waarschijnlijk doordat ik van dichtbij heb gezien hoe hard mijn ouders werkten om geld te verdienen en de offers die ze daarvoor moesten brengen op andere gebieden in hun leven). Tegelijkertijd maakte ik me veel zorgen over geld. Voor mij hielp het om een doel te stellen: het opbouwen van een buffer van een bepaald bedrag waarmee ik onverwachte rekeningen kan betalen. Hierdoor werkte ik naar iets positiefs toe. Iedere keer dat ik geld overmaakte naar de bufferrekening en dat bedrag zag groeien, voelde ik me goed (dat heb ik waarschijnlijk te danken aan allerlei fijne stofjes in m’n hersenen) en hoefde ik me minder zorgen te maken of ik de tandartsrekening wel zou kunnen betalen. Zo kreeg ik een wat positiever beeld van wat geld voor je kan doen en hoe het kan bijdragen aan je geluk (in mijn geval meer rust en minder stress).
Voor mij was dat op dat moment beter behapbaar dan een ambitieus inkomensdoel stellen, maar ik ga deze oefening wel gebruiken om een inkomensdoel te stellen voor komend jaar.
Ah wat een mooi tussenstap qua doel voor mensen die een inkomensdoel nog een brug te ver vinden! Ik herken namelijk ook dat ik me veel fijner voel over geld sinds ik wat potjes heb opgebouwd als noodfonds of vangnet. Door dat als eerste te gaan doen kun je inderdaad net als jij hebt meegemaakt een wat positiever beeld opbouwen over de waarde van het hebben van voldoende geld omdat het je rust geeft en stress wegneemt. Het inkomensdoel is dan een mooie tweede stap. Dank voor de toevoeging!