Ik mag bijna nooit tijd van mezelf verspillen. Als ik niet oppas moet elke minuut nuttig zijn.
Sinds een paar jaar houd ik heel bewust een paar avonden per week vrij om tijd voor mezelf te hebben. Ook plan ik mijn agenda realistischer in dan vroeger om mezelf niet voorbij te lopen.
Ik heb inmiddels iets meer vrije tijd dan vroeger, maar als ik niet oppas dan vul ik alles op met ‘nuttig zijn’ en bezig blijven om verder te komen als ondernemer.
Ik vergeet mezelf vaak, voel me als alleenstaande moeder 24/7 voor mijn kinderen verantwoordelijk, probeer te overleven en wil voor goed voor hun zorgen…meestal in de drukke maand december komt de klap en merk ik dat ik uitgeput en ver over mijn grenzen heen gegaan ben.
Pogingen om tijd voor mezelf in te plannen mislukken zodra een van mijn kinderen spontaan mijn planning doorkruist. Overprikkeling. Nee zeggen vind ik lastig. Ik ben me wel bewust, dat ik alleen hier iets aan kan veranderen, wil ik niet ‘weer’ in een burn-out terecht komen. Tijd is kostbaar.
Niks doen! Ach, daar staat ongeveer een straf op! Elk moment staat in het teken van: Hoe kan alles nog beter, perfecter!
Vandaag te veel werk verricht, bij thuis komst eerst maar eens een uur op mijn kussen zitten. T werkt, de balans is echt nodig.
Niemand kan altijd maar aan staan.
Opladen is echt nodig.
Gelukkig ben ik onderneemster en kan ik mijn eigen tijden indelen. Echter daarnaast heb je ook alle tijd om ALTIJD te kunnen werken…
Oh lieve Desiree, dit is zó herkenbaar 🙂 Ik prijs mezelf ook zo gelukkig dat ik mijn eigen tijden in kan delen. Sterker nog, ik doe nu vanochtend alleen even mijn mail en sta de rest van de dag lekker op deze woensdag te klussen in het huis van mijn broertje. Maarrrrr, als ik tijd thuis alleen heb dan is er altijd het stemmetje dat zegt “Je zou ook nog zus en zo voor je bedrijf kunnen doen.” Iets in mij staat dus altijd aan en dat is niet goed voor de balans. Meditatie helpt me gelukkig om dit te doorzien en niet altijd mee te gaan met het stemmetje. Het soms even zien als alleen maar een stemmetje en niet als iets dat per definitie waar is. Dank voor het delen, ik vermoed dat meer mensen dit zullen herkennen en wat aan meditatie kunnen hebben om meer balans voor zichzelf te creëren.
Mijn afgelopen week: 43 uur gewerkt (ver van 15 uur). 1 uur naar rugschool. Enkele uren besteed aan het huishouden en dan nog tijd spenderen aan de 3 kinderen. Het is niet voor niets dat ik deze boek ben beginnen lezen als ik dit zo zie. Ik heb me ook ingeschreven om te beginnen met yoga en ga vanaf volgende week elke dinsdagavond wandelen in de natuur met een wandelgroepje. Zo ga ik ondanks de drukte gelukkig wat meer tijd hebben voor mezelf.
Door een hoog stressniveau in mijn leven vanaf mijn geboorte is mijn lijf voor mijn dertigste eigenlijk al op: prikkelbare darm syndroom, constitutionele eczeem en op dit moment een depressie vanwege een aantal onverwerkte trauma´s. Nu werk ik maximaal 24 uur per week: hier heb ik moeten leren om gewoon voor 100% te werken in plaats van van mezelf een inzet van 300% te eisen. Door yoga en therapie heb ik geleerd om heel goed naar mezelf te luisteren. Als ik behoefte heb om te gaan wandelen dan ga ik wandelen. Als ik behoefte heb om een boek te lezen dan doe ik dat. Financieel komt er veel minder binnen maar dat betekend ook dat ik minder uit kan geven wat mij juist weer heel veel rust geeft. ´s Avonds plan ik geen afspraken tenzij het echt niet anders kan.
Voor mezelf vind ik het soms jammer dat ik thuis geen rust vind…in een druk huishouden met nog 2 thuiswonende kinderen, een getrouwde dochter met drie kinderen die graag hier zijn, een vriend met een plusdochter, 4 honden, 6 katten en 9 kippen , een huis met grote tuin en een fulltime baan is er eigenlijk altijd wel ergens wat te doen. En voor mijn kinderen of gewoon leuke,dingen te doen kan ik wel de boel de boel laten…maar om te mediteren dan denk ik dus vaak…eerst nog even dit, ik zou beter even dat…ik lees ook heel graag en toch lukt dit beter op vakantie of bv in de sauna (omdat dit een gsm-loze plaats is ) dan thuis…
Herkenbaar hoor! Onze geest heeft bijna nooit zin om te gaan mediteren. Wat je zou kunnen helpen is om even wat ruimte te maken voor jezelf door een paar dagen weg te gaan (alleen of op retraite) en daar te beginnen met mediteren. Als je dan thuiskomt heb je alvast een beetje een basis en is het makkelijker om bijvoorbeeld elke dag 5 minuten even te gaan zitten. Als dat je al lukt, dan zet je al een hele mooie stap. Succes!
Oeps hier juist de andere kant:
Vaste elementen:
werk: ongeveer 30 per week
sport: 2x per week een uur en 1x per week wandelen met een vriendin
Huishouden: 8 uur per week
en dan de grote verspiller van vrije tijd: achter een scherm (telefoon, ereader, tv) zitten zonder dat het energie of voldoening geeft.
Mijn werk is denk het perfecte voorbeeld van gehaaster en drukker te werk gaan. Ik ben witgoed bezorger en hebben altijd een lijst bij waarop staat hoeveel tijd ik heb bij een klant. Hoelang het duurt om te rijden en tussen welke tijd ik bij de klant moet zijn! Eerst was ik daar altijd heel erg mee bezig tot dat ik besefte hoeveel energie dat mentaal kost voor mijzelf.
Daardoor was ik altijd gehaast en gestresst en nam ik dat mee naar huis wat al helemaal niet de bedoeling is.
Daardoor ben ik meer gaan nadenken en ook gaan kijken wat ik nou naast me werk allemaal gehaast en gestresst doe en dat was aardig wat blijkbaar hahaha.
Ik heb besloten om met een helicopter vieuw naar mezelf te kijken en rustiger aan te doen niet elke avond naar vrienden te gaan omdat dat “moet”. Nu besteed ik veel meer tijd aan mijzelf wat prettiger voelt en rustiger is. Dat merk ik ook met mijn werk ik doe voel rustiger en trek mij minder aan van wat er op de werkvloer gebeurt.
Wat een prachtig voorbeeld! Dit komt heel veel voor in diverse beroepen. In de zorg hebben veel verplegers en dokters ook maar een x-aantal minuten voor een patiënt wat ook gemakkelijk tot stress kan leiden. Mooi dat je zo op een andere manier naar je werk en je leven begint te kijken, Mathijs. Hopelijk blijft het rust brengen!
Hoewel ik sinds oktober zonder werk zit (vrijwillig, ging er met tegenzin heen al een hele tijd) gun ik mezelf weinig tijd voor mezelf waarin ik echt rust pak.
Gezonder eten, om de dag trainen (Ring Fit Adventure is een aanrader voor beweging in de huiskamer!), yoga en soms een geleide meditatie helpen hierbij maar laag zelfbeeld en stuurloosheid zorgen ervoor dat ik vaak altijd aan moet staan van mezelf. Dat en slechte nachtrust hakt wel in op mijn stemming!
Bij de psycholoog en career coach en relatietherapeut ben ik hiermee aan de slag maar het ‘altijd aan staan’ en ‘er is altijd wat te doen en anders ben je niet nuttig of genoeg’ is heel herkenbaar. We zijn maar wat streng voor onszelf! 😉
Ai, heel herkenbaar ja. Bizar hoe we onze identiteit en gevoel van eigenwaarde laten afhangen van nuttig moeten zijn. Mooi dat je het doorziet. Nu kijken of je met het gevoel dat erbij hoort kunt zijn zonder daarover te oordelen. Succes!
Nou..met een 34 urige werkweek, een praktijk als voetreflextherapeut opbouwen, corona gehad en daarop een longontsteking is mijn energielevel laag..Dat uit zich dan in veel scrollen op de telegoon en overmatig eten.Dit boek ligt al zeker een jaar in mijn kast…Nu gestart met balans zoeken in alle werkzaamheden. Gezond eten op 1 daarna mediatie oppakken. Dit kwam zeker aan de orde in de opleiding die ik heb gevolgd. Echter toen al een onbewuste weerstand waar ik nog niet achter ben waar deze wegkomt. Maar nu gewoon doorpakken….of geeft dat stress?🙈
Hey Yvonne, als je teveel tegelijk op je bord hebt en voor je gevoel ‘ook nog moet mediteren’ dan kan het meer stress geven dan het ontspanning oplevert. Maar gewoon even 5 minuten per dag (in het begin) op een stoel zitten kan al helpen. Ik zou dus zeggen: goed bezig en keep it up!
Aantal uren gewerkt durf ik bijna niet op te schrijven. Dat zal deze week rond de 50 geweest zijn. Daarbij komt alleenstaande mama die iedere dag dr kinderen naar school brengt en ophaalt die op een afstand van 25 minuten rijden ligt…. over het huishouden zullen we maar niet beginnen ;). Het voordeel van mijn werk (het runnen van een camping) is wel dat mijn kinderen bij mij in de buurt zijn, en het gewoon heel erg leuk is. Helaas zat ik kort voor een burnout waar ik gelukkig zonder al teveel kleerscheuren weer uitgekomen ben maar merk nu het weer drukker wordt dat ik op moet passen om niet weer terug te vallen in het oude ritme….
Check: ik heb een Keynes-werktijd. MAAR. Mijn overige tijd voelt helemaal niet ‘vrij’. Omdat ik de neiging heb om me schuldig te voelen over de tijd die ik niet nuttig besteed en dan het gevoel krijg dat ik al die ‘verspilde’ tijd moet inhalen. Ik sta standaard in de haast-stand en vind het heel moeilijk om bewust pauzes te nemen en ontspanning in te plannen. Want dat heb ik toch (nog) niet verdiend?
De – onbewuste – pogingen om aan die verlammende druk te ontsnappen hebben o.m. tot een schermverslaving geleid. Nog meer verloren tijd om goed te maken.
Het afgelopen jaar heb ik hier gelukkig stappen in gezet, door alert te zijn op het opspelen van die veeleisendheid en mezelf dan meer helpende gedachten te voeren. Maar het blijft een strijd.
Ik hoop dat mediteren me kan helpen om die strenge ik-moet-nuttig-zijn stem een toontje lager te laten zingen.
Mooi dat je meditatie een kans geeft om iets moois voor je te betekenen. Ik denk dat je vooral een stuk bewuster kunt worden van je stemmetje door meditatie en als je dan leert niet teveel oordeel over dat stemmetje te hebben, het is maar een stemmetje, dan kun je er ook wel echt minder last van krijgen.
ik zit nu met een burnout thuis en probeer heel veel meditatie te doen. ik ben 30 jaar en heb een zoontje van 2 jaar, ik woon samen met de papa van mijn zoontje en dus mijn partner.
Ik ging altijd maar door, werkte maar drie dagen maar had geen dag voor mijzelf. ik was of met mijn zoontje of aan het werk.
ik zat constant op social media, youtube en series.
hield met heel veel dingen mijzelf voor de gek en nu zit ik dan.
Ik ben keihard aan het werk om er weer boven op te komen en wij geloven ook (mijn vriend, therapeut en ik) dat het goed gaat komen.
ik geniet nu veel meer van de kleine dingen dan ik voorheen deed.
Mijn zoontje kwam vandaag een bloemetje naar mij brengen die hij had geplukt. voorheen zou ik zeggen dat hij dat niet zomaar uit de tuin mag plukken, nu vond ik het zo lief en mooi dat ik even een moment weer geluk voelde.
Dit boek laat mij veel inzien op een duidelijke en nuchtere manier.
23 Comments
Ik mag bijna nooit tijd van mezelf verspillen. Als ik niet oppas moet elke minuut nuttig zijn.
Sinds een paar jaar houd ik heel bewust een paar avonden per week vrij om tijd voor mezelf te hebben. Ook plan ik mijn agenda realistischer in dan vroeger om mezelf niet voorbij te lopen.
Ik heb inmiddels iets meer vrije tijd dan vroeger, maar als ik niet oppas dan vul ik alles op met ‘nuttig zijn’ en bezig blijven om verder te komen als ondernemer.
Ik vergeet mezelf vaak, voel me als alleenstaande moeder 24/7 voor mijn kinderen verantwoordelijk, probeer te overleven en wil voor goed voor hun zorgen…meestal in de drukke maand december komt de klap en merk ik dat ik uitgeput en ver over mijn grenzen heen gegaan ben.
Pogingen om tijd voor mezelf in te plannen mislukken zodra een van mijn kinderen spontaan mijn planning doorkruist. Overprikkeling. Nee zeggen vind ik lastig. Ik ben me wel bewust, dat ik alleen hier iets aan kan veranderen, wil ik niet ‘weer’ in een burn-out terecht komen. Tijd is kostbaar.
Niks doen! Ach, daar staat ongeveer een straf op! Elk moment staat in het teken van: Hoe kan alles nog beter, perfecter!
Vandaag te veel werk verricht, bij thuis komst eerst maar eens een uur op mijn kussen zitten. T werkt, de balans is echt nodig.
Niemand kan altijd maar aan staan.
Opladen is echt nodig.
Gelukkig ben ik onderneemster en kan ik mijn eigen tijden indelen. Echter daarnaast heb je ook alle tijd om ALTIJD te kunnen werken…
Oh lieve Desiree, dit is zó herkenbaar 🙂 Ik prijs mezelf ook zo gelukkig dat ik mijn eigen tijden in kan delen. Sterker nog, ik doe nu vanochtend alleen even mijn mail en sta de rest van de dag lekker op deze woensdag te klussen in het huis van mijn broertje. Maarrrrr, als ik tijd thuis alleen heb dan is er altijd het stemmetje dat zegt “Je zou ook nog zus en zo voor je bedrijf kunnen doen.” Iets in mij staat dus altijd aan en dat is niet goed voor de balans. Meditatie helpt me gelukkig om dit te doorzien en niet altijd mee te gaan met het stemmetje. Het soms even zien als alleen maar een stemmetje en niet als iets dat per definitie waar is. Dank voor het delen, ik vermoed dat meer mensen dit zullen herkennen en wat aan meditatie kunnen hebben om meer balans voor zichzelf te creëren.
Mijn afgelopen week: 43 uur gewerkt (ver van 15 uur). 1 uur naar rugschool. Enkele uren besteed aan het huishouden en dan nog tijd spenderen aan de 3 kinderen. Het is niet voor niets dat ik deze boek ben beginnen lezen als ik dit zo zie. Ik heb me ook ingeschreven om te beginnen met yoga en ga vanaf volgende week elke dinsdagavond wandelen in de natuur met een wandelgroepje. Zo ga ik ondanks de drukte gelukkig wat meer tijd hebben voor mezelf.
Klinkt goed, Tessaselin! Hopelijk levert de tijd die je voor jezelf neemt je veel op!
Door een hoog stressniveau in mijn leven vanaf mijn geboorte is mijn lijf voor mijn dertigste eigenlijk al op: prikkelbare darm syndroom, constitutionele eczeem en op dit moment een depressie vanwege een aantal onverwerkte trauma´s. Nu werk ik maximaal 24 uur per week: hier heb ik moeten leren om gewoon voor 100% te werken in plaats van van mezelf een inzet van 300% te eisen. Door yoga en therapie heb ik geleerd om heel goed naar mezelf te luisteren. Als ik behoefte heb om te gaan wandelen dan ga ik wandelen. Als ik behoefte heb om een boek te lezen dan doe ik dat. Financieel komt er veel minder binnen maar dat betekend ook dat ik minder uit kan geven wat mij juist weer heel veel rust geeft. ´s Avonds plan ik geen afspraken tenzij het echt niet anders kan.
Jeetje Pauline, wat een verhaal. Ik hoop dat je lijf wat rust en heling vindt. Wie weet kan meditatie er wat aan bijdragen. Sterkte!
Voor mezelf vind ik het soms jammer dat ik thuis geen rust vind…in een druk huishouden met nog 2 thuiswonende kinderen, een getrouwde dochter met drie kinderen die graag hier zijn, een vriend met een plusdochter, 4 honden, 6 katten en 9 kippen , een huis met grote tuin en een fulltime baan is er eigenlijk altijd wel ergens wat te doen. En voor mijn kinderen of gewoon leuke,dingen te doen kan ik wel de boel de boel laten…maar om te mediteren dan denk ik dus vaak…eerst nog even dit, ik zou beter even dat…ik lees ook heel graag en toch lukt dit beter op vakantie of bv in de sauna (omdat dit een gsm-loze plaats is ) dan thuis…
Herkenbaar hoor! Onze geest heeft bijna nooit zin om te gaan mediteren. Wat je zou kunnen helpen is om even wat ruimte te maken voor jezelf door een paar dagen weg te gaan (alleen of op retraite) en daar te beginnen met mediteren. Als je dan thuiskomt heb je alvast een beetje een basis en is het makkelijker om bijvoorbeeld elke dag 5 minuten even te gaan zitten. Als dat je al lukt, dan zet je al een hele mooie stap. Succes!
Oeps hier juist de andere kant:
Vaste elementen:
werk: ongeveer 30 per week
sport: 2x per week een uur en 1x per week wandelen met een vriendin
Huishouden: 8 uur per week
en dan de grote verspiller van vrije tijd: achter een scherm (telefoon, ereader, tv) zitten zonder dat het energie of voldoening geeft.
Mijn werk is denk het perfecte voorbeeld van gehaaster en drukker te werk gaan. Ik ben witgoed bezorger en hebben altijd een lijst bij waarop staat hoeveel tijd ik heb bij een klant. Hoelang het duurt om te rijden en tussen welke tijd ik bij de klant moet zijn! Eerst was ik daar altijd heel erg mee bezig tot dat ik besefte hoeveel energie dat mentaal kost voor mijzelf.
Daardoor was ik altijd gehaast en gestresst en nam ik dat mee naar huis wat al helemaal niet de bedoeling is.
Daardoor ben ik meer gaan nadenken en ook gaan kijken wat ik nou naast me werk allemaal gehaast en gestresst doe en dat was aardig wat blijkbaar hahaha.
Ik heb besloten om met een helicopter vieuw naar mezelf te kijken en rustiger aan te doen niet elke avond naar vrienden te gaan omdat dat “moet”. Nu besteed ik veel meer tijd aan mijzelf wat prettiger voelt en rustiger is. Dat merk ik ook met mijn werk ik doe voel rustiger en trek mij minder aan van wat er op de werkvloer gebeurt.
Hey Mathijs,
Wat een prachtig voorbeeld! Dit komt heel veel voor in diverse beroepen. In de zorg hebben veel verplegers en dokters ook maar een x-aantal minuten voor een patiënt wat ook gemakkelijk tot stress kan leiden. Mooi dat je zo op een andere manier naar je werk en je leven begint te kijken, Mathijs. Hopelijk blijft het rust brengen!
Hoewel ik sinds oktober zonder werk zit (vrijwillig, ging er met tegenzin heen al een hele tijd) gun ik mezelf weinig tijd voor mezelf waarin ik echt rust pak.
Gezonder eten, om de dag trainen (Ring Fit Adventure is een aanrader voor beweging in de huiskamer!), yoga en soms een geleide meditatie helpen hierbij maar laag zelfbeeld en stuurloosheid zorgen ervoor dat ik vaak altijd aan moet staan van mezelf. Dat en slechte nachtrust hakt wel in op mijn stemming!
Bij de psycholoog en career coach en relatietherapeut ben ik hiermee aan de slag maar het ‘altijd aan staan’ en ‘er is altijd wat te doen en anders ben je niet nuttig of genoeg’ is heel herkenbaar. We zijn maar wat streng voor onszelf! 😉
Ai, heel herkenbaar ja. Bizar hoe we onze identiteit en gevoel van eigenwaarde laten afhangen van nuttig moeten zijn. Mooi dat je het doorziet. Nu kijken of je met het gevoel dat erbij hoort kunt zijn zonder daarover te oordelen. Succes!
Nou..met een 34 urige werkweek, een praktijk als voetreflextherapeut opbouwen, corona gehad en daarop een longontsteking is mijn energielevel laag..Dat uit zich dan in veel scrollen op de telegoon en overmatig eten.Dit boek ligt al zeker een jaar in mijn kast…Nu gestart met balans zoeken in alle werkzaamheden. Gezond eten op 1 daarna mediatie oppakken. Dit kwam zeker aan de orde in de opleiding die ik heb gevolgd. Echter toen al een onbewuste weerstand waar ik nog niet achter ben waar deze wegkomt. Maar nu gewoon doorpakken….of geeft dat stress?🙈
Hey Yvonne, als je teveel tegelijk op je bord hebt en voor je gevoel ‘ook nog moet mediteren’ dan kan het meer stress geven dan het ontspanning oplevert. Maar gewoon even 5 minuten per dag (in het begin) op een stoel zitten kan al helpen. Ik zou dus zeggen: goed bezig en keep it up!
Beetje lastig als slechthorende..maar still going strong
Aantal uren gewerkt durf ik bijna niet op te schrijven. Dat zal deze week rond de 50 geweest zijn. Daarbij komt alleenstaande mama die iedere dag dr kinderen naar school brengt en ophaalt die op een afstand van 25 minuten rijden ligt…. over het huishouden zullen we maar niet beginnen ;). Het voordeel van mijn werk (het runnen van een camping) is wel dat mijn kinderen bij mij in de buurt zijn, en het gewoon heel erg leuk is. Helaas zat ik kort voor een burnout waar ik gelukkig zonder al teveel kleerscheuren weer uitgekomen ben maar merk nu het weer drukker wordt dat ik op moet passen om niet weer terug te vallen in het oude ritme….
Check: ik heb een Keynes-werktijd. MAAR. Mijn overige tijd voelt helemaal niet ‘vrij’. Omdat ik de neiging heb om me schuldig te voelen over de tijd die ik niet nuttig besteed en dan het gevoel krijg dat ik al die ‘verspilde’ tijd moet inhalen. Ik sta standaard in de haast-stand en vind het heel moeilijk om bewust pauzes te nemen en ontspanning in te plannen. Want dat heb ik toch (nog) niet verdiend?
De – onbewuste – pogingen om aan die verlammende druk te ontsnappen hebben o.m. tot een schermverslaving geleid. Nog meer verloren tijd om goed te maken.
Het afgelopen jaar heb ik hier gelukkig stappen in gezet, door alert te zijn op het opspelen van die veeleisendheid en mezelf dan meer helpende gedachten te voeren. Maar het blijft een strijd.
Ik hoop dat mediteren me kan helpen om die strenge ik-moet-nuttig-zijn stem een toontje lager te laten zingen.
Hey Miranda,
Mooi dat je meditatie een kans geeft om iets moois voor je te betekenen. Ik denk dat je vooral een stuk bewuster kunt worden van je stemmetje door meditatie en als je dan leert niet teveel oordeel over dat stemmetje te hebben, het is maar een stemmetje, dan kun je er ook wel echt minder last van krijgen.
Succes!
ik zit nu met een burnout thuis en probeer heel veel meditatie te doen. ik ben 30 jaar en heb een zoontje van 2 jaar, ik woon samen met de papa van mijn zoontje en dus mijn partner.
Ik ging altijd maar door, werkte maar drie dagen maar had geen dag voor mijzelf. ik was of met mijn zoontje of aan het werk.
ik zat constant op social media, youtube en series.
hield met heel veel dingen mijzelf voor de gek en nu zit ik dan.
Ik ben keihard aan het werk om er weer boven op te komen en wij geloven ook (mijn vriend, therapeut en ik) dat het goed gaat komen.
ik geniet nu veel meer van de kleine dingen dan ik voorheen deed.
Mijn zoontje kwam vandaag een bloemetje naar mij brengen die hij had geplukt. voorheen zou ik zeggen dat hij dat niet zomaar uit de tuin mag plukken, nu vond ik het zo lief en mooi dat ik even een moment weer geluk voelde.
Dit boek laat mij veel inzien op een duidelijke en nuchtere manier.
Dankjewel 🙂
Prachtig om te horen, Tanja! Dank voor het delen!