Ik ben een ontzettende ratio-denker. Dingen moeten logisch zijn. Zo is mijn ‘default setting’ zeg maar. Toch geloof ik ook in het onderbuikgevoel, en zou ik graag beter in willen worden in het er naar luisteren. Mijn ‘probleem’ is dat ik vaak geen gevoel herken of opmerk. Er moeten wel vrij extreme dingen gebeuren wil ik echt merken dat mijn gevoel een rol gaat spelen. Alles wat daarvoor komt beslis ik veelal op ratio. Dus wat heb ik nodig? Ik denk een methodiek waarmee ik al eerder m’n gevoel kan raadplegen ipv meteen weer in m’n logische redenatiemodus te schieten.
Heel herkenbaar hoor. Ik zag echter dat je in een comment op een volgende oefening al antwoord op deze vraag had gevonden 😉 Dus als je als andere deelnemer deze vraag van Marten herkent, ga door naar de volgende oefening(en) om antwoord te krijgen.
Ik geloof zeker dat kiezen op gevoel kan leiden tot goede keuzes. Maar omdat ik altijd een verklaring wil hebben voor mijn keuze; het aan mezelf uit wil kunnen leggen, voelt het nog wel alsof ik daar niet altijd op kan/wil vertrouwen, bang dat mijn gevoel me de verkeerde kant op stuurt.
Wat ik daarom nodig heb, is denk ik af zien te komen van de overtuiging dat mijn keuzes uitlegbaar moeten zijn, aan mezelf maar vooral ook aan anderen, zoals besproken in module 4. Mezelf dus toestaan mijn keuzes niet uit te hoeven leggen en mezelf minder te laten beïnvloeden door de mening van anderen.
Helemaal eens, Jeroen. Dat gaat je zeker helpen om meer op je gevoel te vertrouwen. Wat echter ook veel verschil gaat maken is gewoon vaker op je gevoel afgaan om er dan achter te komen dat het best vaak goed uit zal pakken. Het is dus ook vooral een kwestie nu van nieuwe neurale paden aanleggen. Als je namelijk een aantal keer op je gevoel afgaat en daar plezier of succes van ondervindt, dan vindt er vanzelf rewiring plaats in je hersenen. Het zal steeds makkelijker zijn en natuurlijk voelen om op je gevoel af te gaan. Blijf dus gewoon doorgaan en dan is de kans dat je er vanzelf beter in wordt. Het is net als met leren fietsen 😉 De eerste keer is het super onwennig en kun je er niets van, maar tegenwoordig hoef je er niet eens aandacht aan te besteden en je fietst al.
Door mijn partner heb ik in kunnen zien dat keuzes op gevoel ook prima gaan. Ik kan het soms naïef en ondoordacht vinden, zeker bij grote/dure keuzes, maar wat is dat een luchtige en tevreden manier van kiezen zeg! Een rationele keuze is meteen bevestigd, maar soms blijf je maar malen, misschien speelt dan je gevoel wel mee. Een keuze op gevoel moet nog maar blijken. Ervaring zal leren. De keuze even te gaan zitten of door te gaan. Mijn gevoel zegt soms: “Stop, have a break!”. Mijn ratio heeft nog een hele to-do-lijst dan. Toch zal zitten ook een prima keuze kunnen zijn. Ik wil dat al een tijdje ervaren.
6 Comments
Ik ben een ontzettende ratio-denker. Dingen moeten logisch zijn. Zo is mijn ‘default setting’ zeg maar. Toch geloof ik ook in het onderbuikgevoel, en zou ik graag beter in willen worden in het er naar luisteren. Mijn ‘probleem’ is dat ik vaak geen gevoel herken of opmerk. Er moeten wel vrij extreme dingen gebeuren wil ik echt merken dat mijn gevoel een rol gaat spelen. Alles wat daarvoor komt beslis ik veelal op ratio. Dus wat heb ik nodig? Ik denk een methodiek waarmee ik al eerder m’n gevoel kan raadplegen ipv meteen weer in m’n logische redenatiemodus te schieten.
Heel herkenbaar hoor. Ik zag echter dat je in een comment op een volgende oefening al antwoord op deze vraag had gevonden 😉 Dus als je als andere deelnemer deze vraag van Marten herkent, ga door naar de volgende oefening(en) om antwoord te krijgen.
Ik geloof zeker dat kiezen op gevoel kan leiden tot goede keuzes. Maar omdat ik altijd een verklaring wil hebben voor mijn keuze; het aan mezelf uit wil kunnen leggen, voelt het nog wel alsof ik daar niet altijd op kan/wil vertrouwen, bang dat mijn gevoel me de verkeerde kant op stuurt.
Wat ik daarom nodig heb, is denk ik af zien te komen van de overtuiging dat mijn keuzes uitlegbaar moeten zijn, aan mezelf maar vooral ook aan anderen, zoals besproken in module 4. Mezelf dus toestaan mijn keuzes niet uit te hoeven leggen en mezelf minder te laten beïnvloeden door de mening van anderen.
Helemaal eens, Jeroen. Dat gaat je zeker helpen om meer op je gevoel te vertrouwen. Wat echter ook veel verschil gaat maken is gewoon vaker op je gevoel afgaan om er dan achter te komen dat het best vaak goed uit zal pakken. Het is dus ook vooral een kwestie nu van nieuwe neurale paden aanleggen. Als je namelijk een aantal keer op je gevoel afgaat en daar plezier of succes van ondervindt, dan vindt er vanzelf rewiring plaats in je hersenen. Het zal steeds makkelijker zijn en natuurlijk voelen om op je gevoel af te gaan. Blijf dus gewoon doorgaan en dan is de kans dat je er vanzelf beter in wordt. Het is net als met leren fietsen 😉 De eerste keer is het super onwennig en kun je er niets van, maar tegenwoordig hoef je er niet eens aandacht aan te besteden en je fietst al.
Door mijn partner heb ik in kunnen zien dat keuzes op gevoel ook prima gaan. Ik kan het soms naïef en ondoordacht vinden, zeker bij grote/dure keuzes, maar wat is dat een luchtige en tevreden manier van kiezen zeg! Een rationele keuze is meteen bevestigd, maar soms blijf je maar malen, misschien speelt dan je gevoel wel mee. Een keuze op gevoel moet nog maar blijken. Ervaring zal leren. De keuze even te gaan zitten of door te gaan. Mijn gevoel zegt soms: “Stop, have a break!”. Mijn ratio heeft nog een hele to-do-lijst dan. Toch zal zitten ook een prima keuze kunnen zijn. Ik wil dat al een tijdje ervaren.
Ha wat mooi dit, Loes. Als je vaker beslissingen neemt op je gevoel, dan zul je zien dat je er steeds beter in wordt! Keep it up!