Wat iedereen vergeet: Herinner jezelf

In een reeks van zes blogposts heb ik het over het stellen van doelen in het leven. Dit is de zesde en laatste blogpost in die serie en deze bespreekt hoe je jezelf kunt herinneren wie je wilt zijn. De eerste in de serie is Doelen stellen: Waarom?, de tweede Wat is het doel van het leven?, de derde 3 Typen levensdoelen, de vierde is Mijn persoonlijke Mission Statement en de vijfde is De wonderbaarlijke kracht van visualiseren. Ik raad je aan om ze alle vijf te lezen om het meeste uit deze blogpost te halen.

Als mens heb je zo’n 86 miljard neuronen in je hersenpan (iets minder dan het aantal sterren in de Melkweg) en ben je in staat om bizarre hoeveelheden informatie te onthouden. Zo staat het wereldrecord decimalen van het getal Pi onthouden op zo’n 67.000 cijfers in correcte volgorde opgenoemd. Dat lijkt ongekend en alleen weggelegd voor mensen met bepaalde (genetische) afwijkingen, maar met de juiste technieken en een beetje training kan iedereen honderden en misschien zelfs duizenden cijfers in een reeks onthouden. Toch zijn we, ondanks deze ongekende cerebrale weelde, ook heel goed in dingen vergeten. Zo kan ik thuis vier dingen op mijn boodschappenlijstje schrijven, hem thuis laten omdat ik voor zo’n klein aantal artikelen toch geen boodschappenlijstje nodig heb, en in de Albert Heijn na het eerste artikel volledig kwijt zijn wat ik ook alweer nog meer nodig had. Daar loop ik dan weer, quasi-nonchalant door de gangpaden, beschaamd om me heen kijkend hopend dat niemand doorheeft hoe stuurloos ik me even voel. Nou, nou, nou, wat is de mens toch slim.

Natuurlijk heeft dit vergeten een belangrijk voordeel, want ik hoef niet te weten wat ik 2,5 jaar geleden op die regenachtige dinsdagmiddag om 15:15 wilde kopen bij de Hema. Het zou zonde zijn van mijn energie om dat soort zaken te onthouden en dus is het ideaal dat je hersenen zich evolutionair zo hebben ontwikkeld dat je bepaalde zaken ook snel weer vergeet.

Maar de belangrijkste zaken in het leven wil je natuurlijk wel graag onthouden en zoveel mogelijk verinnerlijken zodat je het nooit meer vergeet. In de grote religieuze tradities had men dit goed door. Dat is waarom geschriften uit heilige boeken zoals de Bijbel en de Koran steeds weer opnieuw gelezen (moeten) worden door gelovigen. Eén keer door een boek gaan (welk boek dan ook) kan maken dat je de materie snapt, maar als je datzelfde boek een jaar later weer openslaat zul je merken dat je aha-erlebnis na aha-erlebnis doormaakt. Je wist dat allemaal wel, maar je was het ook wel weer even kwijt. Dit is waarom het lezen van een inspirerend stuk tekst (wat jij ook maar inspirerend vindt) vóór je begint met mediteren bijzonder bevorderlijk kan zijn voor het mediteren zelf.

Het allerbelangrijkste wat je mijns inziens voor ogen wilt houden is wie je wilt zijn. Dit kan je namelijk ontzettend veel sturing geven in elk moment van het leven. Maar als je je Mission Statement hebt opgesteld, dan wil het nog niet zeggen dat je dit ook direct zult onthouden. Vastleggen wat je doelen zijn is stap één, maar jezelf daar steeds aan herinneren en vanuit daar je leven ook echt zo leiden is stap twee. Vandaar dat ik deze blogreeks over doelen stellen afsluit met het uitleggen van een proces om jezelf te herinneren welk doel je nastreeft als het gaat om wie je wilt zijn. Het woord her-inneren leent zich hier prachtig voor omdat het aangeeft dat je diep van binnen al weet wie je bent en wilt zijn, maar dat je dit soms even voor jezelf te herhalen hebt om het helemaal te verinnerlijken en in de wereld te manifesteren. De wijsheid van woorden ook.

IJkpunten aanbrengen

Een handige methode hiervoor is door één of meerdere vaste ijkpunten aan te brengen in je leven. Als Quarterlifer ben je in een fase aangekomen in je leven waarop je niet meer zoveel maatschappelijk opgelegde ijkpunten hebt. Je hoeft niet meer over te gaan naar de volgende klas, voldoende studiepunten te halen of te werken naar het hogere doel van het maatschappelijk zo gewenste papiertje. De vraag is natuurlijk: welke ijkpunten breng je dan wel aan?

Om te beginnen verschilt het per persoon wat mensen fijn vinden. Er zijn mensen die goed voor ogen hebben waar ze over 5 of 10 jaar willen staan en die in staat zijn om daarop te sturen. Steve Jobs keek zichzelf elke dag in de spiegel aan om te checken of hij nog deed wat hij belangrijk vond. Stephen R. Covey stelt in The 8th Habit voor dat je in gedachten houdt dat je ‘elk kwartaal een bila hebt met je Schepper’. Nu heb ik niet zoveel met het concept van een Schepper, maar ik denk dan wel altijd aan Morgan Freeman in de film Bruce Almighty die er zo prachtig uitziet in zijn witte pak als God. Ik kan me dan wel voorstellen dat je besluit dat Morgan elk kwartaal op de stoep staat om je eens aan de tand te voelen. Toch werken voor mij de tijdspannen van een dag, een kwartaal,  5 jaar of 10 jaar minder goed. Ik heb twee belangrijke ijkpunten: elke week en elk jaar.

Wekelijks

Elke zondagavond ga ik door mijn Mission Statement document vanuit twee invalshoeken. De eerste is om te checken of ik afgelopen week nog wel op koers was. Ik lees mijn Mission Statement door en kijk of mijn afgelopen week in lijn was met hoe ik wil leven. Heb ik mijn Mission Statement eer aan gedaan? Ben ik gegroeid en heb ik gedroomd? Heb ik anderen geholpen te groeien en dromen en heb ik liefde en energie met hen gedeeld? Ben ik de beste versie van mezelf geweest en heb ik in het moment genoten van de mooie dingen die er waren? Hetzelfde doe ik met mijn leefregels. Ik check of ik ze naleef en wat ik de komende week wellicht anders aan kan pakken of wat ik graag wil behouden qua gedrag. Het is dus zeker ook een moment om successen te vieren. Daarbij kom ik een aantal reminders voor mezelf tegen. Ik herinner mezelf eraan om mijn boekenlijst bij te werken, om stil te staan bij alles waar ik tevreden over ben en dankbaar voor ben en om zo nu en dan ook door mijn bucketlist heen te kijken. Zo weet ik weer wie ik geweest ben als mens afgelopen week en welk gedrag ik ook komende week weer wil vertonen en wat ik daarbij misschien nog bij kan schaven.

Ten tweede is de wekelijkse check er om mijn komende week te plannen. Dat doe ik op basis van mijn rollen. Vooral mijn belangrijkste rollen vormen voor mij een goede check of ik, druk als ik kan zijn met mijn doelen en bezigheden, de juiste aandacht heb voor de juiste mensen. “Wanneer zal ik mijn broer in Sydney weer Skypen? Wanneer sprak ik mijn ouders eigenlijk voor het laatst? Hey, ik kan wel weer eens bij ze langs volgend weekend.” Ook kan het me herinneren dat ik  vanuit mijn rol als zelfstandige nog klus X voor klant Y te doen heb. Meteen open ik mijn agenda en blok ergens een uur of twee om die taak uit te gaan voeren. Ook is het verstandig om je One Year Goals invloed op je weekplanning te laten hebben. Als je doel Z wilt halen aan het eine van het jaar, wat kun je dan komende week doen om weer een stapje te zetten? Zo kun je grote doelen heel klein maken en bij wijze van spreken in 52 kleine stapjes iets heel groots halen. Die stapjes hoef je niet van te voren al uit te tellen. Juist door elke week te kijken waar je staat voor elke One Year Goal, kun je goed bepalen wat de volgende stap wordt. Helemaal als je het grote doel visueel voor je blijft zien.

Hierna ben ik weer aligned met mezelf, heb ik mijn komende week gepland en heb ik over het algemeen een zeer tevreden gevoel. Voor mij werkt dit het beste op weekbasis; dagelijks is teveel en tweewekelijks net te weinig.

Jaarlijks

Jaarlijks doe ik mijn check voor mijn One Year Goals. Althans, dan maak ik heel concreet de balans op hoe het gegaan is zodat ik nieuwe doelen kan stellen. Dit is een prachtig moment omdat er meestal veel gelukt is, zo niet alles. Het is het slimst om niet teveel One Year Goals te kiezen elk jaar, zodat je ze met laserfocus kunt benaderen. Dit is wat ik nog mag leren omdat ik in mijn enthousiasme nog wel eens wat veel hooi op mijn vork neem elk jaar.

Tevens maak ik aan het einde van het jaar een nieuwe versie van mijn Mission Statement document en ga ik eens wat kritischer er doorheen. Welke leefregels kunnen er misschien gewoon uit? Welke nieuwe zou ik nog willen. Deze check doe ik wekelijks ook wel, maar nu veel bewuster.

Uiteindelijk gaat het erom dat je jezelf herinnert wie je wilt zijn, wat je wilt doen en wat je wilt hebben. Omdat het belang ook precies in die volgorde zit, wil je vaker door je Mission Statement gaan dan door je Bucketlist en nóg vaker dan door je Verlanglijstje. Je wilt de hoogste frequentie aanhouden voor dat wat het belangrijkste is.

Is het veel werk? Ja, het kost mij zo 1 à 1,5 uur per week (maar het kán veel sneller als je wilt). Is het het waard? Natuurlijk. Een kapitein zet ook niet een stip op een kaart en vaart dan maar wat. Voortdurend houdt hij de koers in de gaten. Waarom zouden wij dat dan niet doen? Omdat je het al druk genoeg hebt, hoor ik je denken. Heel druk de verkeerde kant op gaan is misschien wel het onhandigste wat je kunt doen. Gun jezelf een goede koers dit leven.

Graag hoor ik van je in de comments:

Wat zijn jouw ijkpunten in het leven?

Het is ongekend hoeveel meer exposure ik krijg door één enkele Facebook share, like of comment. Heb je iets aan deze blog, doe dan graag wat voor me terug door te liken of sharen op de sociale media en laat anderen direct ook profiteren van de inzichten die voor jou waardevol zijn. Dank!