Job craften met Marie Kondo

Bril-jant vond ik zijn ingeving. Mijn cliënt zat tegenover me te stralen. Hij had net verteld hoe hij zijn huidige baan een stuk leuker had gemaakt. Hij zou het zelf niet met die woorden duiden, maar ik vond het een ongekend staaltje job crafting.

De termen die hij er wel aan gaf, vond ik misschien nog mooier. Hij had een Marie Kondo gepullt op zijn werk. Om dat te begrijpen moet je weten wie Marie Kondo is en wat zij doet. KonMari, zoals ze liefkozend ook wordt genoemd, is een Japanse opruimgoeroe. Ze werkt als clean up consultant en komt bij mensen over de vloer om hun huis op te ruimen en beter in te delen. Haar tips zijn heel simpel, maar niet minder krachtig. Na één aflevering van haar op Netflix te hebben gezien, ben ik mijn boxershorts al anders op gaan vouwen (twee keer in drieën voor de kenners), waar ik dagelijks plezier van heb als ik mijn kledingkast opendoe.

Maar de meest bekende les van KonMari is de volgende:

“Does it spark joy?”

Deze vraag laat ze je stellen als je door de rommel in je huis probeert heen te werken bij een grote opruimbeurt. Je pakt een kledingstuk of een andere bezitting in je handen, je voelt het even en je stelt jezelf dan die vraag: “Does it spark joy?” Als het gevoelsmatige antwoord ‘nee’ is dan heb je het artikel niet meer nodig en kun je het weg doen. Alleen als het antwoord ‘ja’ is, dan houd je het. Het klinkt misschien wat vaag, maar probeer het maar. Je voelt snel genoeg of een materieel iets je echt nog plezier brengt of dat je het meer bewaart vanuit angst om het weg te gooien en het later toch nodig te hebben.

Lees vooral ook haar gelijknamige boek Spark Joy als je nieuwsgierigheid is aangewakkerd. En om er wat beeld bij te krijgen, zie je hier KonMari’s eigen joy gesparkt worden bij het vastpakken van een kledingstuk.

Terug naar mijn cliënt. Precies deze vraag – “Does it spark joy?” – had hij gebruikt om zijn huidige baan nader onder de loep te nemen. Hij vertelde:

Ik had een paar taken op mijn werk die in het begin leuk en uitdagend waren, maar die nu routine waren geworden en me tegen begonnen te staan. Ik vond het niet verschrikkelijk om ze te doen, maar de echte lol was er wel vanaf. Dus ik besloot deze taken in gedachten een voor een vast te pakken en mezelf de vraag te stellen “Does it spark joy?” Twee taken kwamen niet goed uit de test en voor ik het wist had ik ze in overleg met mijn baas en collega’s afgestoten. Heerlijk!

Zo simpel kan het zijn. Marie Kondo zou trots op hem zijn geweest .

Ga dus ook eens voor jezelf na of je nog taken of verantwoordelijkheden hebt op je werk waar je wat ambivalent tegenover begint te staan. Misschien kun je een KonMari op ze pullen?

Heb jij taken of verantwoordelijkheden op je werk waar je mogelijk vanaf zou willen? Wat merk je als je de ‘spark-joy’-test doet? Wat weerhoudt je om ze af te stoten of elders te beleggen?