Deze rust vergeet je waarschijnlijk te nemen

Ik heb laatst voor de tweede keer in mijn leven een 10-daagse Vipassana stilteretreat gedaan. Dat houdt in dat ik 10 dagen lang heb gemediteerd, waarbij ik met niemand mocht praten en zelfs geen oogcontact met anderen mocht maken. Dat klinkt best pittig en dat was het ook. Maar wie nooit alleen is, kent zichzelf niet. En in deze overprikkelde maatschappij (waar de keuzestress je om de oren vliegt) is even rust nemen voor jezelf geen overbodige luxe. Even geen WhatsApp, e-mail, nieuws en Facebook. De kans is groot dat je jezelf nog nooit zo lang zoveel rust hebt gegund. Misschien wist je niet dat het kan, misschien heb je geen flauw benul wat het je op kan leveren en misschien ben je bang om zo lang alleen te zijn. Alle drie zijn het geen redenen om niet eens langer met jezelf alleen te zijn.

In het standaardwerk Emotional Intelligence beschrijft Daniel Goleman welke rol emoties spelen op onze fysieke gezondheid. Zo laat hij zien wat de medische waarde is van relaties, met andere woorden van niet alleen zijn.

“Studies done over two decades involving more than thirty-seven thousand people show that social isolation – the sense that you have nobody with whom you can share your private feelings or have close contact – doubles the chances of sickness or death.”

Het hebben van relaties en sociale omgang met mensen is dus juist heel belangrijk om gezond door het leven te gaan. Waarom zou je dan toch alleen willen zijn zo nu en dan? Het gaat hier vooral om hoe je alleen zijn ervaart. Goleman:

“Of course, solitude is not the same as isolation; many people who live on their own or see few friends are content and healthy. Rather it is the subjective feeling of being cut off from people and having no one to turn to that is the medical risk.”

Dit subjectieve gevoel om afgesneden te zijn, herken ik goed van voor mijn eerste Vipassana. Ik weet nog dat een weekend zonder hippe sociale plannen toen echt als falen voelde en ik niet zo goed wist wat ik met mezelf aan moest. Een paar dagen helemaal met jezelf doorbrengen kunnen dan een perfecte leerschool zijn om erachter te komen dat je het heel goed alleen uit kan houden en dat er niet zoveel is om je afgesneden van te voelen. Na een paar dagen niet te hebben gesproken met anderen kom je er misschien achter dat je je erg goed met jezelf kunt vermaken. Zo voerde ik destijds in gedachten gesprekken met de mieren op mijn kamer waar ik meteen de ridiculiteit van in kon zien en ik vond andere redenen om met mezelf over dingen te lachen. Waarschijnlijk vind je jezelf best een relaxed persoon als je wat langer met jezelf doorbrengt, maar dat weet je nog niet want je hebt het mogelijk nog nooit gedaan.

De meest gestelde vraag uit mijn omgeving bij terugkomst was of ik me niet ontzettend eenzaam had gevoeld al die tijd. Dat was totaal niet het geval geweest. Ik had de les geleerd die Daniel Goleman al beschreef: eenzaamheid en isolatie zijn niet hetzelfde als alleen zijn. Jan Geurtz beschrijft op prachtige wijze in Verslaafd aan Liefde en Bevrijd door Liefde wat eenzaamheid eigenlijk is.

“Eenzaamheid is opgescheept zitten met iemand die je niet ziet zitten, namelijk jezelf.”

Alleen zijn is juist tijd doorbrengen met iemand die je wel ziet zitten, namelijk jezelf. Als je jezelf nog niet zo ziet zitten, dan kun je daar juist aan werken door er tijd voor te nemen. Tijd doorbrengen met jezelf is dan in toenemende mate een zelfvertrouwensboost dat je prima voor jezelf kunt zorgen en alleen kunt zijn. En dus dat je jezelf ziet zitten als mens. Uiteraard is het even wennen in onze maatschappij die steeds boller staat van de prikkels en daarmee is het misschien een flinke uitdaging voor je. Maar die ontprikkeling is juist heel belangrijk om weer even helder te krijgen voor jezelf waar het in jouw leven nou echt om gaat en wat je prioriteiten zijn.

Alleen zijn kan je op veel vlakken dus wat brengen. Paulo Coelho beschrijft het prachtig in Manuscript Found in Accra.

“Without solitude, no plant or animal can survive, no soil can remain productive, no child can learn about life, no artist can create, no work can grow and be transformed.
Solitude is not the absence of Love, but its complement.
Solitude is not the absence of company, but the moment when our soul is free to speak to us and help us decide what to do with our life.
Therefore, blessed are those who do not fear solitude, who are not affraid of their own company, who are not always desperately looking for something to do, something to amuse themselves with, something to judge.
If you are never alone, you cannot know yourself.”

Een vriend van me zei gisteren dat hij zo’n stilteretreat ‘ooit’ ook nog weleens wilde doen. Ik dacht toen aan de volgende quote.

“There are seven days in the week and someday isn’t one of them.”

De kunst met dit soort zaken is het gewoon te gaan doen. The sooner the better. Hier een linkje als je interesse hebt: www.nl.dhamma.org/

Vind je 10 dagen mediteren iets teveel hardcore en wil je eens beginnen met één dag in jezelf graven? Begin met een avondje stilstaan bij wat jij nou echt wilt tijdens de Quarterlife Experience! 
In een inspirerende, interactieve en gezellige avondsessie neem ik jou en andere quarterlifers mee in hoe het pad van een ‘prima zeventje’ naar je eigen tien eruitziet en wat je per direct kunt gaan veranderen om gelukkiger te worden. Boek meteen je ticket!

Graag hoor ik van je in de comments:

Wat weerhoudt jou van meer tijd helemaal voor jezelf nemen?

Het is ongekend hoeveel meer exposure ik krijg door één enkele Facebook share, like of comment. Heb je iets aan deze blog, doe dan graag wat voor me terug door te liken of sharen op de sociale media en laat anderen direct ook profiteren van de inzichten die voor jou waardevol zijn. Dank!