Zet vandaag nog je eerste stap
Herken je het volgende? Je hebt een idee, een wens of een plan dat steeds weer voorbijkomt maar je doet er maar steeds niets mee. Denken gaat je goed af, dromen ook, maar het daadwerkelijk omzetten in actie vind je lastig. Hoe graag je ook wilt, je zet maar niet die eerste stap.
Je bent niet alleen. Ook ik en veel andere mensen worstelen hiermee. Toch is er een goede manier om wél in beweging te komen en die is makkelijker dan je denkt.
Eerst een voorbeeld van hoe het mis kan gaan. Het was september 2014 en ik had het boek The Quarterlife Breakthrough net uitgelezen. Het resoneerde sterk bij me en ik voelde dat ik meer met de quarterlife crisis wilde dan er alleen maar een boek over lezen. Ik wilde er andere mensen mee helpen, want ik had net als de auteur ook al zoveel goede tools gevonden om met meer geluk te leven. Achterin het boek stond het e-mailadres van de auteur en mijn hele wezen vertelde me dat ik contact met hem op moest nemen om te vragen hoe hij zijn boek geschreven had en hoe ik hetzelfde in Nederland zou kunnen doen. Ik opende mijn Gmail, tikte zijn adres in en staarde naar een wit scherm. Ineens voelde ik allerlei blokkades opkomen. Wie was iknou om hem hierover te mailen? Zou hij wel reageren? Zou hij er wel tijd voor hebben? Ik bevroor, klikte het e-mailconcept weg en ging wat anders doen.
De maanden daarna zou ik geregeld mijn mailbox netjes opruimen om dan op de volgende doorn in mijn oog stuiten.
Mijn hele inbox was netjes behalve die ene conceptmail waar ik nog iets mee moest. Vaak klikte ik hem open, wist ik niet wat ik wilde schrijven en sloot hem maar weer, om licht gefrustreerd mijn dag voort te zetten. Mogelijk pas na een jaar of twee à drie heb ik een keer mijn verlies genomen en de conceptmail verwijderd. Ik wist dat ik deze mail niet meer ging verzenden.
Was het een ramp dat ik de mail nooit verstuurde? Nee, ik kwam er op eigen benen ook uit, schreef een boek voor quarterlifers (Is dit het nou?) en bouwde er een mooie coachpraktijk omheen. Toch blijft er iets aan me knagen: wat zou er gebeurd zijn als ik deze auteur wél had gemaild? Had ik waardevolle lessen van hem mogen leren waardoor ik bepaalde fouten niet had gemaakt? Zou ik meer mensen hebben kunnen bereiken met mijn boek en gedachtegoed? Misschien ook niet, maar ik zal het nooit weten en dat knaagt.
Skip forward naar december 2018. Ik lees een interessant artikel op De Correspondent en voel weer iets resoneren. Al langer loop ik met een plan rond voor een YouTube-kanaal of podcast maar ik doe er nog niets mee. Wat de auteur van het artikel schrijft sluit perfect aan op mijn ideeën en als zijn emailadres onderaan het artikel zie staan wil ik hem direct mailen. Misschien vindt hij mijn plan wel tof en wil hij het als eventuele partner in crime samen verder verkennen. Of mogelijk heeft hij zinvolle feedback voor me waar ik verder mee kan komen. Ik open mijn mailbox en maak een nieuwe email aan gericht aan de auteur. Weer word ik overvallen door bevriezing, angst en zelfkritiek. Wie ben ik om hem te mailen? Straks vindt hij het een dom idee. Misschien reageert hij niet eens. Ik klik de mail weg en ga iets anders doen.
Deze week ruimde ik mijn mailbox weer eens grondig op en had ik een déjà vu.
Weer dat bekende plaatje me die ene niet verzonden conceptmail. “Dit gaat me *gvd* niet weer gebeuren” dacht ik. Ik opende het concept en tikte zo helder als ik kon mijn idee op papier. Het ging niet zonder slag of stoot, want al mijn beperkende stemmetjes speelden uiteraard op. Maar daar doorheen bijten was een stuk minder vervelend dan de komende maanden of jaren weer tegen die doorn in het oog aankijken. Een half uur later was ik klaar en drukte ik op ‘Verstuur’. Ik liet een diepe zucht ontsnappen en ontspande mijn hele lichaam. Dat voelde goed.
Uiteraard is mijn idee nog geen werkelijkheid, verre van. Maar vier dingen zijn er wel gebeurd:
- Ik hoef me nooit meer af te vragen “Wat als…?”
- Er is iets in gang gezet dat misschien een leuk mailcontact oplevert (of zelfs meer).
- Ik voelde aan alles dat er echt veel energie op dit idee zit. Het schrijven van de mail was een goede check voor welke prioriteit dit idee het komende jaar mag hebben.
- Ik heb meer mentale rust wanneer ik nu mijn mailbox inga. Zo’n klein haakje – Concepten (1) – vreet energie. (Die rust had ik ook gehad als ik de conceptmail direct had weggegooid, maar dan had ik voordelen 1, 2 en 3 niet gehad.)
Heb jij ook een idee, wens of plan dat steeds maar weer terugkomt maar doe je er nog steeds niets mee? Heb je ook ergens zo’n mentaal haakje dat aan je vreet en knaagt? Kijk eens of je vandaag nog één stapje kunt zetten om de hele boel in beweging te krijgen. Dat kan van alles zijn:
- Die mail versturen waar je al langer tegenaan hikt
- Je inschrijven voor die cursus, opleiding of training
- Dat boek bestellen over dat onderwerp waar je meer over wilt weten
- Dat belletje plegen waarvan je weet dat het je vooruit gaat helpen
Het eerste stapje is vaak het moeilijkst. Maar als je die gezet hebt dan vraag je je af waarom je er überhaupt ooit mee gewacht hebt. Zet hem vandaag nog en bespaar jezelf een hoop onnodige stress, overbodig tijdverlies en misschien zelfs verspilde dromen.
Wil je meer leren over in actie komen en hoe je je angst daarvoor kunt overwinnen? Lees dan:
You may also like
